รัก

(2 ทิโมธี 3:1-5)

            ถ้าเปรียบสังคมไทยเป็นคนคนหนึ่ง คนๆ นั้นกำลังเจ็บป่วยอย่างหนัก อาการป่วยนั้นรุนแรงมากขึ้นทุกปี จนคนในสังคมไม่รู้ว่าจะรักษาเยียวยาได้อย่างไร โดยเฉพาะสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นกับคนรุ่นใหม่หรือวัยรุ่น

            พระคัมภีร์ตอนนี้อธิบายถึงสภาพของกลียุคหรือจิตใจของคนในยุคสุดท้าย มนุษย์จะพบกับความทุกข์และปัญหามากขึ้น ซึ่งเป็นผลมาจากมนุษย์เป็นผู้เลือกเอง

            เป็นเรื่องแปลกอย่างยิ่งที่จะบอกว่าปัญหาทั้งหมดทั้งมวลของมนุษย์เกิดจากเรื่องของความรัก หรือไม่รัก นั่นคือหากรักในทางที่ถูกปัญหาจะไม่เกิดขึ้น แต่หากรักในทางที่ผิด ก็จะมีปัญหา

            ความรักในอะไรหรือไม่รักในอะไรเป็นตัวกำหนดพฤติกรรมของมนุษย์ และเป็นตัวกำหนดความเป็นความตาย ก้าวหน้าหรือตกต่ำ ดีหรือร้ายของมนุษย์ อนาคตของท่าน ชั่วชีวิตจองท่านจะเป็นอย่างไร ดูได้จากว่าท่านรักอะไร หรือไม่รักอะไร ชีวิตและอนาคตของท่านกำหนดโดยสิ่งที่ท่านรัก ถ้าท่านรักถูกตลอดชีวิตก็จะถูก ถ้าท่านรักผิดตลอดชีวิตก็จะแย่แน่ๆ หากใจของท่านรักในสิ่งที่ไม่ควรรัก ก็พอจะบอกได้ว่าท่านจะต้องพบกับอันตรายและความทุกข์อย่างแน่นอน

            พระคัมภีร์กล่าวว่า ชีวิตเริ่มต้นจากใจ ใจเป็นตัวกำหนดชีวิต ความรักก็ออกมาจากใจนี่แหละ ใจเป็นตัวกำหนดทุกสิ่ง ในด้านร่างกาย หัวใจคือศูนย์กลางของชีวิต หากไม่มีหัวใจก็ไม่สามารถมีชีวิต เช่นเดียวกัน ในด้านของชีวิต ความรักคือศูนย์กลาง หากหัวใจมีปัญหา ชีวิตย่อมมีปัญหา หากหัวใจหยุดเต้นชีวิตย่อมหยุดลง หากความรักมีปัญหา ย่อมต้องมีปัญหาแน่นอน หากไม่มีความรักมนุษย์ไม่อาจมีชีวิต

            สิ่งที่เราต้องหมั่นตรวจสอบอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันก็คือว่า ใจของท่านอยู่ที่ไหน ใจท่านรักสิ่งใด หรือวางอยู่บนสิ่งใด

            ไม่มีประโยชน์ที่จะถกเถียงกันถึงประเด็นภายนอก หากอยากแก้ไขปัญหาชีวิต ถามคำถามง่ายๆ แค่คำเดียวแล้วตอบอย่างจริงใจก็จะพบหนทาง นั่นคือ วันนี้ใจของท่านรักอะไรหรือรักสิ่งใด? เพาระความรักของท่านจะเป็นตัวกำหนดสิ่งภายนอกทุกอย่างของท่านทั้งหมด เพราะมนุษย์เราถูกสร้างมาเพื่อให้รัก

            เป็นไปไม่ได้ที่มนุษย์จะไม่มีความรัก เป็นไปไม่ได้ที่มนุษย์จะไม่มีของรัก จิตใจของมนุษย์เปรียบเหมือนกระดาษกาวที่พร้อมจะยึดหรือติดกับอะไรก็ได้ง่ายๆ เราอยู่เฉยๆ โดยไม่รักหรือไม่มีของรักไม่ได้ มนุษย์เราทุกคนจะต้องรักในสิ่งหนึ่งหรือมากกว่าสิ่งหนึ่งเสมอ บางคนรักหมา บางคนรักหนังสือ บางคนรักกีฬา บางคนรักการพนัน ฯลฯ สารพัดที่เราจะรักได้ มนุษย์ไม่มีสักคนเดียวที่ไม่รัก

            ภายในส่วนลึกของมนุษย์มีสิ่งหนึ่งดำรงอยู่ตลอดเวลาสิ่งนั้นก็คือความรัก ไม่ต้องสอน ไม่ต้องสร้าง ไม่ต้องแสวงหา แต่มีอยู่แล้วในใจ ความรักเป็นสิ่งพระเจ้าทรงใส่ไว้ในมนุษย์เพื่อให้มนุษย์นำมารักพระเจ้า แต่เมื่อมนุษย์เอาพระเจ้าออกไปจากชีวิต ความรักนี้ยังคงทำงานอยู่ แต่แทนที่จะรักพระเจ้าก็รักสิ่งอื่นแทน ซึ่งนำไปสู่ปัญหามากมาย อย่างที่เราเห็นอยู่ทุกวันนี้ สาเหตุเพราะแทนที่จะใช้ความรักนี้มารักพระเจ้ามนุษย์กลับใช้ไปรักสิ่งอื่นแทน พระเจ้ารักมนุษย์และอยากให้มนุษย์รักพระองค์ แต่มนุษย์ไม่รักพระเจ้า นี่คือปัญหา ปัญหาทั้งหมดทั้งมวลของมนุษย์เกิดจากมนุษย์ไม่รักพระเจ้า แน่นอนก่อนที่จะรักพระเจ้าได้ก็ต้องเชื่อในพระเจ้าก่อน หากไม่รู้จักพระเจ้าก็คงรักพระเจ้าไม่ได้ แต่พระเจ้าก็ไม่ได้ฝืนใจมนุษย์ในเรื่องนี้ พระองค์ไม่บังคับผู้ใด เป็นเรื่องของความสมัครใจ และอิสระภาพ แต่หากอยากได้รับสันติสุขแท้ในชีวิต เราจะต้องเชื่อในพระเจ้าและรักพระองค์เท่านั้น ไม่มีทางอื่น ความรักของมนุษย์อาจให้ความตื่นเต้น แต่ความรักของพระเจ้าให้ชีวิตนิรันดร์

            มนุษย์จำเป็นต้องรักหากไม่รักอยู่ไม่ได้เช่นเดียวกับที่ต้องกินหรือดื่ม หากไม่ดื่มกินก็อยู่ไม่ได้ แต่สิ่งที่ดื่มกินนั้นอาจเป็นพิษมีโทษและอันตรายได้ สิ่งที่เรารักอาจเป็นพิษ มีโทษหรืออันตรายได้เช่นกัน มีความรักอะไรบ้างที่นำความทุกข์มาสู่มนุษย์ มีความรักอะไรบ้างที่เป็นพิษ และอันตรายสำหรับมนุษย์?

            ในพระวจนะตอนนี้ได้บอกให้เราทราบถึงความรักที่มีพิษและอันตรายอยู่ 3 อย่าง

1. รักตัวเอง (ข้อ 2)

หากไม่มีพระเจ้าในชีวิตแล้ว สิ่งแรกที่มนุษย์จะรักก็คือรักตัวเอง เราอาจจะบอกว่าเรารักพ่อรักแม่หรือรักเพื่อน แต่จริงๆ แล้วมนุษย์เราทุกคนล้วนแต่รักตนเองมากกว่าสิ่งใดๆ ในโลก การรักตัวเองเป็นสภาพการณ์ที่เกิดขึ้นของคนในช่วงกลียุค ความรักตัวเองหรือความเห็นแก่ตัวค่อยๆ ทวีความรุนแรงมากขึ้นทุกปี ไม่ว่าจะได้รับการศึกษา หรือไม่รับการศึกษา ไม่ว่าจะเป็นชนชาติใดหรือเชื่อชาติใด ทุกคนล้วนแต่รักตัวเอง

การสนใจแต่ตัวเอง การรักตัวเองเป็นบ่อเกิดของปัญหาต่างๆ มากมายในชีวิตมนุษย์และในสังคม คนที่มีความทุกข์มากที่สุดคือคนที่รักแต่ตัวเองมากที่สุด คนที่มีความสุขมากที่สุดคือคนที่รักตัวเองน้อยที่สุดหรือเห็นแก่ตัวน้อยที่สุด

เมื่อมนุษย์มีความรักและจำเป็นต้องรัก แต่ไม่มีพระเจ้าที่จะรักจึงหันมารักตนเองแทน และนำไปสู่ปัญหาความทุกข์ต่างๆ มากมาย

โปรดอย่าเข้าใจผิดว่าเราไม่ควรดูแลตัวเอง หรือไม่ควรสนใจตัวเอง แต่หมายถึงคิดถึงแต่ตัวเอง และให้ตัวเองมาก่อนพระเจ้า

2. รักเงินทอง (ข้อ 2)

รองจากตัวเองก็คือเงินทอง หลังจากรักตัวเองแล้วอันดับต่อมาก็คือเงินทอง ไม่มีใครในโลกที่ไม่รักเงินทอง แม้แต่เด็กๆ ก็รักเป็นโดยไม่มีใครสอน ในโลกนี้ไม่มีใครไม่อยากเป็นเศรษฐี แต่มีไม่กี่คนที่ได้เป็นเศรษฐีจริงๆ บางคนก็ได้แต่ฝัน ได้แต่หวังลมๆ แล้งๆ แต่ทุกคนล้วนอยากมีเงินเยอะๆ ทุกคนล้วนรักเงินทอง และการรักเงินทองนี้เป็นสิ่งอันตรายอย่างยิ่งทั้งต่อตนเองและต่อคนอื่น

1 ทิโมธี 6:9-10 กล่าวว่า “ส่วนคนเหล่านั้นที่อยากร่ำรวยก็ตกอยู่ในข่ายของความเย้ายวน และติดบ่วงแร้วและในความปรารถนานานาที่ไร้ความคิดและเป็นภัยแก่ตัวซึ่งทำให้คนเราต้องถึงความพินาศเสื่อมสูญไป ด้วยว่าการรักเงินทองนั้นเป็นมูลรากแห่งความชั่วทั้งมวล และเพราะความโลภนี่แหละจึงทำให้บางคนห่างไกลจากความเชื่อ และตรอมตรมด้วยความทุกข์”

เพราะรักเงินบางคนจึงยอมขายตัว, ยอมฆ่าคนอื่น, หลอกคนอื่น, เสี่ยงโชคไปทำงานต่างแดนม ฯลฯ เขาตกอยู่ในอันตรายและได้รับพิษของความรักที่ผิด

เงินเป็นทาสที่ดีแต่เป็นนายที่เลว หากยอมให้มันเป็นนายเราบังคับบัญชาใช้เรา เราจะพบกับอันตราย

พระเยซูตรัสว่าเงินเป็นของอธรรมและมนุษย์ไม่อาจปรนนิบัติพระเจ้าและปรนนิบัติเงินทองพร้อมกันได้ เราจะมีนายสองคนพร้อมๆ กันไม่ได้ เราจะรักฝ่ายหนึ่งและจะเกลียดอีกฝ่ายหนึ่ง พระเจ้ากับเงินยืนอยู่คนละฝั่ง เงินกับพระเจ้าเป็นปรปักษ์กันหรือเป็นศัตรูกัน

เดิมทีเราถูกสร้างเพื่อให้รักพระเจ้า แต่เมื่อไม่มีพระเจ้าในชีวิต เราจึงหันไปรักสิ่งอื่นแทน สิ่งแรกที่เรายึดไว้ก็คือตัวเอง และสิ่งรองลงมาก็คือเงิน แต่ทุกสิ่งที่อยู่นอกพระเจ้าล้วนแล้วแต่อันตรายและเป็นพิษ ทำให้เราพบกับปัญหาวุ่นวายและความพินาศได้

3. รักความสนุกสนาน (ข้อ 4)

รองจากตัวเอง เงินทองแล้ว อันดับต่อมาที่มนุษย์เรายึดหรือรักก็คือความสนุกสนาน ในบรรดาประเทศที่รักความสนุกสนานผมคิดว่าประเทศไทยหรือคนไทยอยู่ในอันดับต้นๆ นิสัยทั่วๆ ไปอย่างหนึ่งของคนไทยก็คือรักสนุกสนาน ไปไหนก็ได้ต้องให้สนุก ทำอะไรก็ตามสิ่งแรกที่คำนึงถึงก็คือความสนุกสนาน

คนในศตวรรษที่ 21 นี้เป็นคนที่ไม่คำนึงถึงสิ่งใดทั้งสิ้นนอกจากความสนุกสนานและสิ่งบันเทิง ธุรกิจที่ได้กำไรและขยายตัวอย่างรวดเร็วก็คือธุรกิจสิ่งบันเทิง ที่จะนำความสุขความสนุกสนานมาสู่ชีวิต

สินค้าที่ขายอยู่ตามท้องตลาดในวันนี้ 70-80 % ล้วนเพื่อความบันเทิงเริงรมย์ของมนุษย์ ไม่ใช่ของจำเป็นที่ใช้ในชีวิตประจำวันของมนุษย์

การโฆษณาในโทรทัศน์ หนังสือพิมพ์ ป้ายโฆษณาส่วนใหญ่เพื่อความสนุกสนานรื่นเริงของมนุษย์ทั้งนั้น เราอยู่ในยุคสุดท้ายจริงๆ มนุษย์รักสิ่งบันเทิงทุกรูปแบบและปล่อยตัวไปกับบาปและความบันเทิงใจอย่างเต็มที่ กิจกรรมส่วนใหญ่ของผู้คนก็ไร้สาระ ล้วนเพื่อการบันเทิงทั้งสิ้น

หากเอาตัวเอง เงินทอง ความสนุกสนานออกไปจากสังคมในวันนี้ ท่านคิดว่าโลกจะยังมีสังคม มีวัฒนธรรมสำหรับมนุษย์อยู่อีกไหม? คำตอบคือไม่มี ในวันนี้ทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับการดำเนินไปของโลกและมนุษย์ล้วนดำเนินไปเพื่อตนเอง เงินทอง และความสนุกสนานทั้งสิ้น นี่คือยุคสุดท้าย

            พระเจ้าสร้างมนุษย์ให้มีความรัก แต่เมื่อเอาพระเจ้าออกไปจากชีวิต มนุษย์ไม่เหลืออะไรให้รักจึงหันไปหาสิ่งอื่นแทน นั่นคือรักตนเอง รักเงินทอง และรักความสนุกสนาน โลกจึงเต็มไปด้วยพิษร้ายและอันตรายอย่างที่เป็นอยู่ ความรักเป็นสิ่งที่ดี แต่ถูกนำไปใช้รักในสิ่งที่ผิด ดังนั้นจึงเกิดพิษภัยและอันตราย

            แม้อาจจะดูคล้ายกับว่ามนุษย์รักในสิ่งอื่น แต่ก็ยังคงไม่พ้นสามสิ่งนี้ เช่นบางคนรักความรู้รักการศึกษา แต่จริงๆ ก็คือรักตนเองนั่นเอง ศึกษาสูงๆ ก็เพื่อจะมีรายได้หรือมีเงินทองมากๆ เพื่อความสุขแห่งตนนั่นเอง ไม่ได้ทำเพื่อพระเจ้า เพราะไม่ได้รักพระเจ้า

            คนที่อันตรายที่สุดคือคนที่รักตัวเองมากที่สุด คนที่อันตรายที่สุดคือคนที่รักเงินที่สุด และคนที่อันตรายที่สุดคือคนที่รักความสนุกสนานมากที่สุด อนาคตของเราและชีวิตของเราจะเป็นอย่างไร ดูได้ว่าท่านรักอะไรในวันนี้ วันนี้ใจของท่านวางอยู่บนอะไร เกาะหรือยึดติดกับอะไร แสวงหาหรือให้ความสำคัญหรือนับถืออะไร

            หากเราจะรอดพ้นจากอันตรายของโลกนี้เราจะต้องหันกลับมารักพระเจ้า ปฏิเสธตนเอง ไม่รักเงินทองไม่เทอดทูนบูชาทรัพย์สมบัติความมั่งคั่ง และไม่ลุ่มหลงรักโลกหรือความสนุกสนานของโลกซึ่งล้วนแต่อันตราย หากไม่เช่นนั้น หากท่านยังรักสิ่งผิดๆ และไม่สนใจพระเจ้าท่านจะพบกับอันตรายอย่างใดอย่างหนึ่งไม่วันใดก็วันหนึ่งอย่างแน่นอน ในวันวาเลนไทน์ผมอยากจะถามท่านว่า ท่านรักสิ่งใดหรือรักอะไร?

เรียบเรียงโดย นิพนธ์ ตรีเวียง